..

Η απογοήτευση σε όλο της το μεγαλείο….

Τον τελευταίο καιρό τα έχουμε βάψει μαύρα από ότι φαίνεται..

Λογικό όταν δεν σου πηγαίνει καλά το 80% αυτών των οποίων ξόδεψες ώρες και χρόνια και καταλήγει να πατώσει κάτι σαν άδικη ανταμοιβή… Αυτό που λέμε σε αργκό τρώω σκατά..

Που είναι τα χρόνια μας ρε;; Καθισμένοι μπροστά στην γαμημένη οθόνη να γράφουμε τον πόνο μας ή την μαλακία μας για να την δούνε οι άλλοι… Εδώ μας έχουν φτάσει.

Να αρρωσταίνουμε από μόνοι μας χωρίς εξωτερική αιτία… Έτσι απλά και μόνο να πολεμάει η δυαδικότητα μέσα μας.. Το διαβολάκι με το αγγελάκι.

Και σένα πρέπει να σου πω, όπως και τον καθένα που διαβάζει αυτό το κείμενο, ότι η ζωή είναι ένα δώρο.. Είσαι ενθουσιασμένος πολύ όταν πας να το ανοίξεις (όπως τα παιδάκια) στην πορεία διαπιστώνεις πως μέσα είναι κενό (εκεί έχεις μεγαλώσει αρκετά)… και αυτοί που βρίσκουνε το δώρο μέσα είναι οι τυχεροί..

Έχεις φάει ένα κοκτέιλ σκατών από διάφορους ανθρώπους και μερικοί εξακολουθούν να κάνουν αυτό το κοκτέιλ.. βλέπετε είναι το αγαπημένο τους! Σου το κερνάνε συνέχεια..

Απλά μετά πρέπει να τους διώξεις όσο είναι νωρίς γιατί νιώθεις ότι αρχίζει και χάνεται το ΕΓΩ σου.. Σου το ρουφάνε σαν βδέλλες. Πάντα νομίζεις ότι έχεις άδικο και αρχίζεις μετά και ψάχνεις φίλους.. σου λείπουν.. για κάποιο λόγω σου λείπουν οι φίλοι σου οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ!.. Έβλεπες ότι σε έκαναν να τους χάσεις… Και όταν πλέον αποδεχτείς ότι πρέπει να σταματήσεις να είσαι κοντά σε τέτοια είδη ανθρώπων.. Τότε εκτιμάς τι είχες κάποτε δίπλα σου…

Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι κακοί.. Κανένας δεν γεννιέται κακός… απλά άνοιξαν πιο νωρίς το δώρο.. και είδαν μέσα ότι είναι άδειο..

Έτσι απογοητευμένοι χωρίς δυνατούς στόχους στην ζωή ξεκίνησαν να σου γαμάνε την δική σου ζωή..

Γιατί;…

Έτσι είναι όταν βλέπω τα πράγματα από την δική μου μεριά….

Η Δική σας;

                                                      Το μίσος από την αγάπη είναι μια μικρή κλωστούλα..

                                                                         Και σπάει εύκολα αυτή..